گلبرگهای تنهایی 82
با سلام ویاد ونام خدای مهربان......خدارو دوست دارم برای خدا بودنش......
خودم را دوست دارم .......چون خدایی دارم با تمام زیباییهاش............خودم را دوست دارم چون ..........بزرگ خدایی دارم ......بخشنده ترین است......رحمان ورحیم است.........
خدای من زیباست وزیبا آفرین........قابل پرستیدن وستایش است.........در همه حال ،به او پناه میبرم........حتی ،وقتی با خودم درگیرم.......اوست در بر گیرنده ی من........پاک ومنزه است.......عاشقانه میپرستمش.......معبودا حمد وثنا مخصوص توست............خدایا تو خالق گل سرخی...........تو خالق گل نرگسی ........توخالق گل مریمی.....و خالق تمامی گلها.........تورزاقی.........تو وهابی.........تو گرداننده ی سپهری.........تو خود ،خود،خود،خدایی................تو خدای بار ش بارانی...........تو خدای ریزش برگ پاییزی........تو خدای ابرهای آسمانی.........تو خدای برف رقصانی.........تو خدای بنده ی گریزانی.........تو خدای زمین و آسمانی............تو خدای دریایی.....تو خدای درّ گرانجانی...........تو خدای آهوی بیابانی.......تو خدای خار بیابانی.......تو خود،خود،خود،خدایی..........................جان میدهی وجان می ستانی.............تو خدای موجهای گریزانی.........تو خالق طلایه های روهایی.......تو خالق مهتابی........ تو خالق بال رنگین پدوانه ای.....توخالق کوچ ،پرندگانی........تو خالق باد وطوفانی...........تو خالق پرستوی مهربانی.......تو خالق موسا وشبانی.....تو خالق یوسف وزلیخایی...........تو خالق شمع گریانی........تو خالق باد وزانی..........تو ربی وسبحانی...................تو حنانی وتو منانی.........تو متینی ومبینی..............من به خود میبالم ،چون من خدایی مثل او دارم.....و او بنده ای مثل من...................................اصلا تو خود،خود،خود،خدایی..........میپرستمت تا .........................................ابدزیبا ترین ،