گلبرگ های تنهایی 19
گلبرگ های تنهایی 19 سلام.....به نام خدای نقاش بال پروانه.............
به نام خدای ناز کشیدن های بی بهانه..................
به نام خدای عاشق و خالق و حنانه..............................
به نام خدای قادر ویگانه ..........
به نام خدای یکتا وجاودانه.........................
می نویسم از باران .........................
میگرید آسمان .....
دوست دارم .منهم گریستن را تجربه کنم ....................
گریستنی تلخ .......اما ناگهان .متوجه میشم چرا شادی نکنم ....
شادی از حضور فزشتگان خدا..........
دلم گرفته اما از احساس حضور فرشتگانت ...غمهایم کوله بارشان بستند ورفتند ..................کجا ..................؟
.......................................
گریه................
اندوه راجا میدهم در کوله بارم امشب.....
خودم را دست گریه می سپارم......
امشب تمام دردهای تازه ام را .بر شانه های زخمیت.ای دل می گذارم....
جز یک غزل در یادبود چشمهایت ،در خاطر آشفته ام چیزی ندارم .......
هر روز پشت پنجره از آن طرف ها،
گرمای دستان تو را در انتظارم......................
شاید به اثبات وفا داری بیایی .با شاخه ای از نسترن بر سر مزارم..............
دیگر مجال صحبتی باقی نمانده،امشب ....
خودم را دست گریه می سپارم
زیرا ....................
آسمان هم می گرید امشب...............
شاید ....زیر سقف آسمان .....قویی هم تنهای تنها میگرید....... امشب..................
