گلبرگهایتنهایی83
بانام ویاد خدای مهربان......سلام...... امروزآخرین پنجشنبه سال 91 بود.....روزی که همه برای فاتحه ویاد کردن اموات به مزارها روی می آورند....ولی من به علت نبود همسرم وبچه ها نتوانستم بروم و از منزل برای همه فاتحه و خیرات دادم.....تا قبول افتد..... پنجشنبه ها روزهای یاد آوری و ذکر ادعیه برای از دست رفتگان میباشد......خدایا همه اموات رو بیامرز و روحشان راشاد کن......وقتی که چشمانم را میبندم و به چندین سال پیش مینگرم..هیچ چهره ای از پدرم ندارم جز عکس توی قاب روی دیوار.....و هیچ چیز دیگر.....با خاطرات مادرم ،پدر را میبینم......در خاطرم نمادی از پدر ندارم.......زیرا نوزادی بیش نبودم......که پدر ازین دنیای فانی رخت بربست و پرواز کرد ........
